امامزاده محمدصالح (ع)
نسب این امامزاده بنا به تصریح آثار و نقل گذشتگان به امام موسی کاظم(ع) می رسد.
برای مطالعه کامل به ادامه مطلب مراجعه کنید
تاریخ روی سنگ قبر امامزاده محمد صالح انار سال ۷۵۷ هجری قمری را نشان می دهد. ظاهراً در سال ۷۵۷ هجری قمری بنای امامزاده محمد صالح مرمت شده و گچبری های زیر گنبد قدیمی نیز مربوط به دوره ایلخانیان است. بنای اولیه این امامزاده در سال ۶۲۶ هجری قمری ساخته شده است.
نسب این امام زاده بنا به تصریح آثار و نقل گذشتگان به امام موسی کاظم(ع) می رسد.
آبی که از میان امامزاده انار می گذرد در قدیم آب قنات سعید آباد از موقوفات همین امامزاده بوده است که اکنون با خشک شدن قنات چندین سال است چاه تلمبه ای جایگزین آن گشته و آب در همان مسیر قنات جاری می شود.
صحن قدیمی امامزاده دو ایوان دارد که ایوان اصلی آن در سمت قبله و ایوان دیگر روبه روی آن است و در دو سوی آن دو رواق وجود دارد. دیوار ها و ستون های اطراف این ثحن با آجرکاری و کاشیکاری تزئین شده است و در میان تزئینات کاشی کاری کتیبه های قرآنی نیز جلب توجه می نماید.
در انتهای ایوان در بالای در ورودی به فضای گنبدخانه آیه" انا فتحنا لک فتحا مبینا" به صورت گچبری نقش گردیده است. در گنبد خانه دخل و تصرفات نامتناسب اصیل ترین قسمت این بنا را آشفته نموده است. خوشبختانه نقاشیهای زیر گنبد از دخل و تصرفات در امان مانده ام و عمر زیاد و فرسودگی آنها نگران کننده است.
امامزاده محمد صالح انار نهم بهمن ۱۳۸۴ با شماره ۱۳۹۶۲ و با قدمت دوره ایلخانی در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.
